Chłopięce narządy płciowe nie zawsze tuż po urodzeniu funkcjonują prawidłowo. Zazwyczaj najlepszym lekarstwem na wodniaka jądra, wnętrostwo, stulejkę, wędrujące jądro czy spodziectwo jest czas, jednak zdarza się, że niezbędna będzie pomoc chirurga.
Wodniak jądra to niegroźne nagromadzenie płynu między błonami wokół jądra. Takie nagromadzenie pojawia się wskutek zaburzeń równowagi między ilością płynu a jego wchłanianiem. W przypadku, jeśli u noworodka pojawia się wrodzony wodniak jądra, dzieje się tak wskutek niezrośnięcia się wyrostka pochwowego. Powinien sam przejść po zrośnięciu się wyrostka, około roku lub dwóch po urodzeniu.
Wodniak jądra wygląda jak powiększenie jednego jądra (zwykle prawego), o gładkiej powierzchni. Skóra w tym miejscu jest napięta. Rozmiar wodniaka może ulegać wahaniom, a to ze względu na to, że płyn przepływa także do jamy otrzewnej. Wieczorem zwykle się powiększa. Wodniak rozprasza światło, stąd próba transluminacji, która pozwala postawić diagnozę i wykluczyć inne, groźniejsze zaburzenia, takie jak przepuklina pachwinowa, zapalenie jądra czy nowotwór jądra.
Wodniak jądra u niemowląt zwykle nie wymaga leczenia. W przypadku wodniaka wrodzonego zwykle czeka się dwa lata na samoistne ustąpienie zmiany i dopiero po tym czasie rozpoczyna się ewentualne leczenie.
Podsumowując:
- wodniaki jąder są często spotykanym stanem u noworodków,
- większość wchłania się samoistnie,
- przetrwałe wodniaki operujemy między 2 a 4 rokiem życia, rzadko w pierwszym roku życia,
- wodniaków nie nakłuwamy!
- podstawowym badaniem jest badanie ręką przez chirurga dziecięcego, a pomocniczym badanie USG.
