W lżejszych przypadkach udaru słonecznego skóra na twarzy staje się czerwona, w cięższych – szybko blednie. U chorego występuje obfite pocenie się, niekiedy ma dreszcze, nudności i jest ogólnie osłabiony. Jego chód staje się chwiejny, zaczyna mówić niewyraźnie i bełkotliwie, dokuczają mu pojawiające się przed oczami mroczki, może dojść do omdlenia a nawet utraty przytomności.
Najcięższą, lecz rzadszą postacią udaru cieplnego jest odmiana tropikalna, nazwana tak ze względu na występowanie w krajach tropikalnych, u osób nieprzyzwyczajonych do wysokich temperatur. Przebywanie w gorącym środowisku wywołuje, w przypadkach podostrych, pogorszenie stanu ogólnego, osłabienie, ból głowy, nudności, jadłowstręt, zawroty głowy, bezsenność oraz skąpomocz, mogący trwać nawet ponad tydzień.
Co zrobić z ofiarą udaru cieplnego?
- Chorego jak najszybciej odprowadź lub przenieś w chłodne, zaciemnione miejsce.
Poluzuj lub zdejmij mu ciasne ubranie
- Gdy twarz chorego jest blada, głowę ułóż niżej od tułowia, natomiast gdy jest czerwona- lepiej połóż go w pozycji półleżącej.
- Głowę i klatkę piersiową przykryj chłodnymi okładami (z wody lub lodu).
- Co 10 minut mierz temperaturę ciała – gdy obniży się do 38 stopni – schładzanie ciała możesz przerwać.
- Gdy chory jest przytomny, podaj mu duże ilości chłodnych płynów w małych porcjach, najlepiej lekko osolonej wody.
- W sytuacji, gdy stan chorego nie wraca szybko do normy, wezwij lekarza.
Ryzyko zachorowania: Najwięcej udarów zdarza się u dzieci, szczególnie niebezpieczne są dla osób w podeszłym wieku. Możliwe powikłania Śpiączka, drgawki, niewydolność różnych narządów, m.in. nerek, i oddechowa, niedokrwienie serca i zaburzenia jego rytmu.
Uwaga na malucha! Zagrożenie udarem słonecznym u dzieci wzrasta, gdy ich ubiór nie jest dostosowany do temperatury otoczenia, np. podczas długich spacerów w upalne dni, czy przy zbyt słabym nawodnieniu organizmu. W takich sytuacjach temperatura ciała dziecka rośnie i może osiągnąć nawet 42 stopnie Celsjusza.
