Czy tego chcemy czy nie, bieganie mamy we krwi. Trucht i sprint to nieodłączne elementy naszej codzienności. Biegniemy, gdy jesteśmy spóźnieni lub gdy chcemy dogonić odjeżdżający autobus. Nasi przodkowie również biegali, tyle że za zwierzyną. Można więc śmiało powiedzieć, że jogging towarzyszy nam od zarania dziejów.
Skoro bieganie jest dla człowieka naturalną formą aktywności, łatwo domyślić się, że niesie ze sobą ogromne korzyści dla zdrowia. Regularne uprawianie tego sportu – czytamy na fitness.wp.pl – znacznie zmniejsza ryzyko zapadnięcia na poważne choroby. Kiedy biegamy, poprawia się kondycja naszego serca, płuc, normuje się cholesterol, spada ciśnienie tętnicze, a nawet żyły stają się elastyczniejsze. Okazuje się, że bieg to najlepsza profilaktyka przed cukrzycą oraz niektórymi nowotworami, m.in.: płuc, piersi czy okrężnicy. Jogging jest też doskonałym sposobem na obniżenie ciśnienia, wzmocnienie odporności oraz zrzucenie zbędnych kilogramów.
Wydawałoby się, że w obliczu tylu korzyści zdrowotnych, nie pozostaje nam nic innego, jak tylko wstać z wygodnej kanapy, założyć dobre buty i ruszyć przed siebie. W końcu biegać każdy może, prawda? Otóż niekoniecznie… W przypadku niektórych osób, regularne bieganie może przynieść więcej szkody niż pożytku. W takiej sytuacji pomóc może zasięgnięcie porady u specjalisty (ortopedy lub fizjoterapeuty) lub po prostu odpowiednie przygotowanie do treningu.
– Jeśli ma się ponad 20 kg nadwagi to bieganie stanowi poważne zagrożenie dla stawów i układu krążenia – ostrzega Andrzej Kępczyński, fizjoterapeuta z Kliniki Ruchu. – W przypadku osób po 40stce,przed rozpoczęciem treningów zaleca się wykonanie próby wysiłkowej, która określi, jakie są bezpieczne parametry skurczów serca dla konkretnego biegacza. Ktoś, kto do tej pory nie ruszał się regularnie lub przez jakiś czas był unieruchomiony – czy to w związku z trybem pracy czy też na skutek przewlekłej choroby – przed rozpoczęciem joggingu powinien sporządzić szczegółowy plan treningowy.
