Skuteczna komunikacja to podstawa prawidłowej relacji rodzicielskiej. Jednak rodzice mają czasem problem z dogadaniem się z dziećmi. Chociaż rozmowa z nimi może być czymś prostym, może się skomplikować, gdy robimy to w nieodpowiedni sposób. Trzeba umieć rozmawiać z dużymi i z małymi dziećmi.
POTRZEBA ROZMOWY
Z dziećmi trzeba rozmawiać już od najmłodszych lat, nawet z niemowlakami, ponieważ w ten sposób poznają świat, oswajają się z mową i uczą kontaktu z drugim człowiekiem. Natomiast rozmawianie z kilkulatkiem to głównie odpowiadanie na pytania, bo poznając świat ma wiele pytań na temat tego, co go otacza, co widzi oraz co robią jego rodzice. Jego ciekawość nie ma granic, a w ten sposób uczy się. Tematy takich rozmów mogą być różne i dotyczyć również stanów emocjonalnych, a nie tylko sfery materialnej.
Z dzieckiem trzeba i warto rozmawiać w każdym wieku i nie tylko wtedy, gdy ma problemy. Rozmowa jest zawsze potrzebna i dobrze, jak chce z nami rozmawiać o swoich problemach, trudnościach i obawach, ale również o tym, co się ciekawego wydarzyło w ciągu dnia oraz o jego zainteresowaniach, marzeniach i planach. Rozmowa może być czymś przyjemnym i pomagać budować więź z dzieckiem.
SPOSÓB NA ROZMOWĘ
W trakcie mówienia do niego patrzmy mu w oczy, by nawiązać kontakt wzrokowy. Mówmy krówko i zwięźle, unikając długiego i monotonnego tłumaczenia, ponieważ małe nie potrafią się długo skupić na tym, co mówimy. Jeśli chcemy, by wysłuchało, co mamy do powiedzenia, budujmy jasne i krótkie komunikaty. Dobrze, jak dziecko powtórzy to, co do mu mówiliśmy, bo wtedy mamy pewność, czy nas na pewno rozumie. Dotyczy to zwłaszcza małych dzieci. Małym dzieciom dobrze jest także mówić, jakie jest prawidłowe zachowywanie i jak powinno się postępować. Zakazy i nakazy czasem mogą mieć odwrotny skutek, bo dziecko może nam robić na złość, kiedy mu coś zabraniamy. Trzeba mu dawać dobry przykład, bo uczy się od swoich rodziców oraz być konsekwentnym.
