Powiększone chirurgicznie piersi nierzadko mają ładny, anatomiczny kształt i tak dobrze imitują te prawdziwe, że na pierwszy rzut oka w ogóle nie widać między nimi różnicy. Niektóre z nas chcą poprawić proporcje sylwetki, inne wygląd piersi po okresie karmienia, a jeszcze inne – od zawsze marzyły o bujniejszym biuście. Ważne jest to, by decyzja nie była podjęta pochopnie. Zanim więc znajdziesz się w gabinecie chirurga plastycznego, odpowiedz sobie szczerze na pytanie – dlaczego chcesz powiększyć biust? Wszystkie nurtujące cię pytania spisz na kartce, żeby przez przypadek nie pominąć żadnej istotnej kwestii – zabierz je ze sobą na wizytę u specjalisty.
Fakty i mity
Wiele kobiet przed podjęciem decyzji o ingerencji chirurga powstrzymuje obawa przed silikonem, który wypełnia wkładki. Tymczasem specjaliści zaznaczają, że wszyscy jesteśmy wystawieni na działanie silikonu w naszym środowisku. Znajduje się on bowiem w wielu produktach codziennego użytku: mydłach, kremach do rąk, antyperspirantach, pożywieniu poddanemu obróbce, w paście do zębów i w gumach do żucia.
„Kobiety pytają często, czy będą mogły karmić piersią po wszczepieniu implantów – mówi dr Piotr Skupin. – Z licznych badań, przeprowadzonych na całym świecie wynika, że nie ma żadnych przeciwwskazań. Wiele kobiet z implantami piersi wykarmiło swoje dzieci bez żadnych przeszkód. Wśród nich są też moje pacjentki. Jest to jednak uzależnione od właściwej techniki umieszczenia implantów. Jeśli zaś chodzi o silikon, znacznie więcej jego cząstek można znaleźć w mleku krowim czy sztucznych mieszankach mlecznych podawanych niemowlętom niż w mleku matki, która ma wszczepione implanty. Poza tym obecnie stosowane implanty najnowszej generacji zawierają silikon w postaci żelu. Postać ta jest o wiele bardziej bezpieczna niż stosowany wcześniej silikon płynny”. Amerykański Instytut Medyczny podsumowywał badania stwierdzeniem, że: „nie ma żadnego dowodu na to, że implanty piersi są odpowiedzialne za poważne choroby całego organizmu. Kobieta jest stale wystawiona na działanie sylikonu podczas wykonywania codziennych, rutynowych czynności”.
Kolejnym, mylnym przekonaniem rozpowszechnianym przez przeciwników operacji plastycznych jest „fakt” mówiący o tym, że implanty piersi powodują raka. Żadne z przeprowadzonych dotychczas badań nie wykazały związku pomiędzy implantami piersiowymi, a rakiem piersi. Istnieją też doniesienia, że pacjentki, które przeszły operacje powiększenia piersi w mniejszym procencie chorują na raka piersi. Jest to tłumaczone w różny sposób. Jedni twierdzą, że kobiety decydujące się na taką operację mają większą świadomość potrzeby wykonywania badań profilaktycznych i przez to wcześniej u nich są wykrywane stany przedrakowe. Inna teoria mówi, że u pań z powiększonymi piersiami łatwiejsze jest wykrycie guzka, nawet przez samobadanie piersi raz w miesiącu. Jest też teoria mówiąca o tym, że ucisk implantu od wewnątrz piersi utrudnia rozwój naczyń krwionośnych nowotworu, a przez to ryzyko pojawienia się takiej zmiany jest mniejsze. Warto wiedzieć, że przy powiększaniu biustu stosuje się implanty silikonowe, które muszą posiadać odpowiednie certyfikaty obowiązujące w UE. Certyfikaty te są gwarancją bezpieczeństwa zdrowotnego produktów.
Ważna decyzja
Istotną kwestią jest wybór odpowiedniej wielkości i kształtu implantu oraz miejsce umieszczenia wkładki. W podjęciu decyzji pomoże specjalista chirurgii plastycznej. Na wygląd piersi po operacji mają wpływ m.in. takie czynniki jak wiek, ilość tkanki tłuszczowej i gruczołowej piersi, rozwój mięśni piersiowych, ogólna budowa ciała, jego proporcje oraz to czy kobieta wcześniej karmiła piersią. Lekarz może więc zaproponować nieco mniejsze lub większe implanty, niż początkowo oczekiwałaś. Kobiety szczupłe, o małym lecz jędrnym biuście powinny mieć umieszczony implant pod mięśniem, ponieważ jego brzegi w górnej części są wtedy mniej widoczne – tłumaczy dr Skupin. – z kolei panie o dużych piersiach posiadające wystarczająco dużo tkanki, która zamaskuje granice implantu, mogą mieć wykonaną operację z umieszczeniem implantów pod gruczołem.
Zazwyczaj przy powiększeniu piersi wykonuje się cięcia w jednym z trzech typowych miejsc: wzdłuż fałdu podpiersiowego, na granicy ½ obwodu otoczki brodawki lub pod pachą. Odpowiedzialny za operację lekarz, powinien szczegółowo przedstawić plusy i minusy poszczególnych cięć tak, abyś mogła wybrać jak najlepszą dla siebie opcję. Najbardziej popularne jest nacięcie wzdłuż fałdu piersiowego (pod piersią), gdyż pozwala ukryć bliznę. Mało widoczne jest cięcie na granicy otoczki brodawki, jednak może wiązać się z ryzykiem utraty wrażliwości tej okolicy lub powodować pewne trudności w karmieniu piersią. Z kolei cięcie pod pachą jest najbardziej widoczne, decydują się na nie jednak kobiety, które nie chcą mieć żadnych blizn w okolicy piersi. W tym przypadku gojenie przebiega dłużej i jest obarczone większymi możliwościami wystąpienia powikłań.
Godzina zero
Na sali operacyjnej zostaniesz znieczulona ogólnie, specjalista wykona około 4-5 centymetrowe cięcie w wybranym miejscu i przygotuje przestrzeń, w której umieści implant. Następnie włoży go, założy szwy i opatrunek. Cała operacja trwa ok. 2 godziny. Przez 7-10 dni biust będzie ściśnięty opatrunkiem, szczególnie w górnej części. Po jego zdjęciu przez 3 miesiące trzeba będzie nosić specjalny stanik. Czas rekonwalescencji po zabiegu wynosi około dwóch tygodni, lecz u każdej z kobiet przebiega on inaczej. Trzeba jednak liczyć się z tym, że po zabiegu, przez kilkanaście dni piersi mogą być obolałe, a obrzęk i napięcie skóry nierzadko utrzymują się do dwóch miesięcy. Najlepiej więc wziąć minimum 2 tygodnie urlopu. – Stosowanie biustonoszy pooperacyjnych, a w wybranych przypadkach ubranek uciskowych jest niezwykle istotne – zaznacza dr Skupin. – Mają one za zadanie zapewnić dodatkowe podtrzymanie piersi i ustabilizowanie położenia implantów po operacji. Dzięki nim zmniejszają się także obrzęki oraz dolegliwości bólowe. W okresie rekonwalescencji trzeba unikać przegrzania, ograniczyć wysiłek fizyczny oraz sport do momentu całkowitego ustąpienia dolegliwości bólowych i obrzęków. Równie ważne jest, aby blizna goiła się w suchym środowisku. Zrezygnuj z sauny, siłowni, solarium, jacuzzi i kąpieli w wannie. Pozwól swojemu ciału odpocząć i zagoić się. I pamiętaj o tym, by dokładnie omówić z twoim lekarzem sposób postępowania podczas tego okresu. Ponieważ temu ważnemu wydarzeniu często towarzyszą emocje i możesz wiele wskazówek zapomnieć poproś o wydanie na piśmie, wraz z kartą informacyjną i gwarancją na implanty, zaleceń dotyczących postępowania pooperacyjnego.
Implanty najnowszej generacji, nie wymagają wymiany po określonym czasie. W przeszłości lekarze zalecali profilaktyczną wymianę implantów co 10, 15 lub 20 lat (po tym czasie malała ich trwałość). Obecnie jest to rzadkie zjawisko, że niektóre panie potrzebują wymiany implantów w ciągu kilku, kilkunastu lub kilkudziesięciu lat od momentu ich umieszczenia. Konieczność wymiany może zaistnieć najczęściej z powodu uszkodzenia powłoki implantu. Jeżeli pacjentka zdecyduje się na zastosowanie implantów renomowanej firmy, otrzymuje kolejną parę nieodpłatnie, na podstawie dożywotniej gwarancji. Jeśli dojdzie do mechanicznego uszkodzenia implantów (np. podczas wypadku), trzeba je jak najszybciej wymienić. W przypadku implantów silikonowych sygnałem, że coś się z nimi stało, jest ból piersi i obrzęk. Aby sprawdzić stan implantów, warto regularnie wykonywać badania USG piersi, a w razie podejrzeń o uszkodzenie implantu – badanie MRI.
