Kolejne bardzo ważne badanie to mammografia, polegająca na prześwietleniu biustu wiązką promieni Roentgena, co pozwala wykryć ewentualne zmiany nowotworowe. Powinno się ją wykonać po raz pierwszy w okolicach 40. urodzin, a następnie powtarzać co dwa lata – i to nawet jeśli samobadanie nie sygnalizuje żadnych niepokojących zmian. Uzupełnieniem dla mammografii jest z kolei USG piersi. Jeżeli wyniki mammografii bądź ultrasonografii zaniepokoją lekarza, pacjentkę kieruje się na biopsję – cienkoigłową, gruboigłową bądź otwartą (nazywaną też chirurgiczną). Lekarze najczęściej wykonują tę gruboigową, ponieważ pozwala ona przeprowadzić pełne badanie histopatologiczne, wraz z określeniem typu raka i jego agresywności.
– Samobadanie piersi wymaga od pacjentki poświęcenia na nie zaledwie kilku minut przynajmniej raz w miesiącu. Mammografia to również kilka minut, w dodatku tylko raz na dwa lata, z kolei na USG należy zarezerwować sobie około kwadransa – mówi dr Tomasz Majewski. – Dziś nawet rozszerzona diagnostyka nie trwa długo, bo cały pakiet badań, które obejmują także te bardziej zaawansowane metody jak biopsja gruboigłowa, można wykonać w zaledwie pół godziny. To naprawdę niewiele, w szczególności, gdy na szali jest nasze zdrowie i życie – dodaje.
Czujnie obserwuj
Badania pozwalają wykryć raka piersi nawet w bardzo wczesnym stadium, gdy nie daje jeszcze żadnych objawów. Z czasem jednak nasze ciało zaczyna nam wysyłać sygnały ostrzegawcze. Co powinno nas zaniepokoić? – Najczęściej kobiety zgłaszają się do lekarza, ponieważ wyczuły w swoim biuście guzek. W około 35% przypadków jego lokalizacją jest zewnętrzny górny kwadrant piersi, najrzadziej stwierdza się go w dolnym wewnętrznym kwadrancie – mówi dr Tomasz Majewski ze Szpitala Medicover. Inne objawy mogące świadczyć o nowotworze piersi to ich zauważalna asymetria, obrzęk bądź zmiany na ich skórze (np. wgniecenie, wciągnięcie, zaczerwienienie, owrzodzenie) albo w obrębie brodawek (wciągnięcie, jednostronna wydzielina), a także powiększenie okolicznych węzłów chłonnych. Jeśli zauważymy u siebie tego rodzaju symptomy, nie czekajmy aż do kolejnej planowanej wizyty kontrolnej czy profilaktycznych badań, tylko zgłośmy się do lekarza jak najszybciej. W ten sposób możemy zyskać sporo tak cennego przy leczeniu tej choroby czasu.