Napój rooibos w przeciwieństwie do herbaty nie zawiera kofeiny. Dzięki temu mogą go pić dzieci, a także osoby, dla których kofeina jest niewskazana i kobiety w ciąży. Ponadto rooibos ma bardzo niewiele odpowiadających za gorzki smak garbników.
Najważniejsze właściwości zdrowotne herbaty rooibos wynikają z tego, że jest ona bardzo bogata w prozdrowotne przeciwutleniacze i polifenole. Aspalatyna i notofagina to główne przeciwutleniacze zawarte w rooibosie. Ponadto herbata ta jest bogata w flawonoidy. Wszystkie te substancje mają pozytywny wpływ na zdrowie całego organizmu. Picie herbaty rooibos zwiększa koncentrację przeciwutleniaczy w wątrobie oraz innych narządach ciała, dzięki czemu są one chronione przed szkodliwym wpływem wolnych rodników. Wolne rodniki powstają podczas normalnych procesów fizjologicznych i krążą po ciele mogąc uszkodzić DNA komórek. Uszkodzenia te mogą prowadzić do zmian patologicznych, z których może się rozwinąć nowotwór.
Wodne wyciągi z ziela czerwonokrzewu mają duże znaczenie w dermatologii i kosmetyce. Znane są ich właściwości przeciwgrzybicze, przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Preparaty zawierające wyciągi z czerwonokrzewu stosuje się do leczenia trądziku, egzemy, a nawet poparzeń słonecznych. Podobno są również skuteczne w przypadku łuszczycy i nawracającej opryszczki.
Z badań przeprowadzonych przez japońskich naukowców na otyłych myszach z cukrzycą wynika, że aspalatyna, jeden z głównych przeciwutleniaczy zawartych w herbacie rooibos, potencjalnie może zmniejszać ryzyko cukrzycy. Tradycyjnie herbatę rooibos stosuje się także przy kolce niemowlęcej, alergiach, astmie i problemach dermatologicznych (np. trądziku). Niestety brakuje badań, które miałyby na celu określić czy rooibos jest skuteczny przy tych problemach zdrowotnych, a zatem nie możemy stwierdzić czy faktycznie przynosi on jakiekolwiek efekty.
Rooibos nie wymaga żadnych ściśle określonych warunków, ceremoniałów jakie należałoby spełnić, by móc ją przyrządzić i rozkoszować się o dowolnej porze dnia.
